"കഥ തുടരുന്നു "...ഒരു ഇടവേളക്കു ശേഷം മലയാളികള്‍ക്കും മലയാള സിനിമക്കും സത്യന്‍ അന്തിക്കാടിന്റെ സമ്മാനം.ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും സീമകള്‍ ലംഘിച്ചു "പ്രണയം" എന്നാ ഉദാത്ത സങ്കല്പത്തിലുന്നി നടന്ന ഒരു വിവാഹത്തിനു ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന നല്‍കുന്ന സംരക്ഷണത്തെ ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടി തുടങ്ങുന്ന ഈ ചിത്രം സമകാലിന സമുഹത്തിന്റെ ജിര്‍ണതക്കെതിരെ പ്രേക്ഷകരുടെ കണ്ണ് തുറപ്പിക്കുന്നു.പ്രണയവിവാഹത്തിന് ശേഷം വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടു ജിവിതം മുന്നോട്ടു നിക്കുന്നതിന്റെ നായകന് സംഭവിക്കുന്ന ദാരുണ അന്ത്യം ഏത് സമയവും സമൂഹവിരുദ്ധവിരു ധ്ഷക്തികള്‍ കൊയ്തെടുത്തെക്കാവുന്ന സാധാരണക്കാരന്റെ ജീവന്റെ അരക്ഷിതാവസ്ഥ വരച്ചു കാട്ടുന്നു.ഭര്‍ത്താവിന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം ജീവിത്തപ്രശ്നങ്ങളെ സധൈര്യം അഭിമുഖികരിക്കുന്ന ഉജ്ജ്വല കഥാപാത്രത്തെ മംത നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.സാമ്പത്തികമായും സാമ്പത്തികമായും പിന്നോക്കം നിക്ക്കുന്നുവെങ്കിലും ചേരി പ്രദേശത്തിലെ ജിവിതത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയും സിനിമയിലുട നീളം പ്രതിഫലിക്കുന്നു .ഒരു ദൈവത്തെയും പ്രിതിപ്പെടുത്താന്‍ തുനിയാതെ പതിസന്ധികളെ നേരിട്ട വിധുവിന് മതഭ്രാന്തന്മാരുടെ ആക്രമണം ഭയന്ന് വിദേശത്തേക്ക് കുടിയേറേണ്ടതു വന്നത് സാംസ്കാരിക കേരളത്തിനു മുമ്പില്‍ ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം വരയ്ക്കുന്നു.സാമുഹിക രാഷ്ട്രിയ സംഘടനകള്‍ക്ക് വന്നു പിണയുന്ന വരത്തമാന സമുഹത്തിനെ നിരാസം മാമുക്കോയ തന്റെ കഥാപാത്രത്തിലൂടെ തുറന്നു പറയുന്നു എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. വാണിജ്യ സിനിമകള്‍ ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍ എങ്ങിനെയായിരിക്കണം എന്ന് കൂടി സുപ്പര്‍ സ്റ്റാരുകലുറെ സിനിമകള്‍ കുത്തുപാളഎടുക്കുന്ന ഈ സമയത്ത് സത്യന്‍ അന്തിക്കാട്‌ സിനിമാ ലോകത്തിനു സന്ദേശം നല്‍കുന്നു .
പക്ഷെ ഓര്‍ത്തിരിക്കാന്‍ ഇഷ്ടപെടുന്ന ഒരു ഗാനം പോലും ഇല്ല എന്നത് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ അപൂര്‍ണ്ണതയായി വിലയിരുത്തപ്പെടെണ്ടതുണ്ട്.ഗിരിഷ് പുത്തന്‍ചേരിയുടെ പദനിസ്വനത്തിന്റെ അഭാവം നികത്താനാവാത്ത വിടവ് തന്നെയായി മാറുന്നുവോ? . .
